Γιατί οι παντρεμένοι έχουν μικρότερη πιθανότητα να πάθουν εγκεφαλικό;

Συγκεκριμένα δύο διαφορετικές μελέτες κατέληξαν σε ένα παρόμοιο συμπέρασμα. Σύμφωνα με επιστημονική έρευνα του πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ, η οποία παρουσιάστηκε σε διεθνές συνέδριο στις ΗΠΑ. ο ευτυχισμένος γάμος μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εγκεφαλικού (κυρίως στους άνδρες, που είναι πιο επιρρεπείς στα καρδιαγγειακά νοσήματα), ενώ ο αποτυχημένος να τον αυξήσει σημαντικά (κατά 64%). 

Στο ίδιο, αλλά πιο διευρυμένο συμπέρασμα όσον αφορά την οικογενειακή κατάσταση και τον κίνδυνο εγκεφαλικού, κατέληξαν και οι ερευνητές του Βρετανικού Πανεπιστημίου του Κιλ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο καρδιολογικό περιοδικό Heart. Έχοντας μελετήσει συνολικά πάνω από δύο εκατομμύρια ανθρώπους ηλικίας 42 έως 77 ετών από όλο τον κόσμο, αποφάσισαν ότι, σε σχέση με τους παντρεμένους, οι ανύπαντροι, χήροι και διαζευγμένοι έχουν κατά μέσο όρο 55% μεγαλύτερη πιθανότητα να υποστούν εγκεφαλικό!

Τα εγκεφαλικά (αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια) είναι από τις εκδηλώσεις της καρδιαγγειακής νόσου που φαίνεται να “προτιμούν” τους άνδρες, ειδικά μετά την ηλικία των 40. Κατά συνέπεια, οι παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωση εγκεφαλικού είναι ίδιοι με εκείνους που αυξάνουν τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου. Οι εν λόγω παράγοντες έχουν άμεση σχέση με τον τρόπο ζωής και το στρες (αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις που κάποιος είναι ήδη ασθενής ή έχει βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό).

Ένας άνδρας παντρεμένος έχει, σε γενικές γραμμές, περισσότερη φροντίδα και συνήθως πιο υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή, καθώς και περισσότερες ευκαιρίες για επικοινωνία – επαφή. Εάν, μάλιστα, απολαμβάνει έναν ευτυχισμένο γάμο, τότε και ο έτερος επιβαρυντικός παράγοντας (το στρες) τείνει να είναι πιο περιορισμένος.

Τόσο οι άγαμοι, όσο και αυτοί που ζουν στο πλαίσιο ενός προβληματικού γάμου, βιώνουν το αίσθημα της μοναξιάς μέσω είτε της φυσικής, είτε της ουσιαστικής απουσίας του συντρόφου.
Μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί στην Αμερική με ανθρώπους (αλλά και με ζώα) έχουν δείξει ότι τα υποκείμενα των πειραμάτων, όταν έμειναν μόνα τους, εμφάνισαν υψηλότερα επίπεδα ορμονών που συνδέονται με το άγχος και αυξάνουν τις πιθανότητες για σοβαρές ασθένειες και δυσλειτουργίες.