Μήπως τελικά πρέπει να ζυγίζεσαι συχνά;

Η άποψη πως το διαρκές ζύγισμα, δεν ευνοεί την απώλεια βάρους, είναι μια θέση που έχει κατά καιρούς διατυπωθεί από ψυχολόγους, διατροφολόγους και ερευνητές, αλλά μια μεγάλη επιστημονική επιθεώρηση, που συγκέντρωσε τα στοιχεία 17 διαφορετικών ερευνών έρχεται μάλλον να πει πως κάτι τέτοιο τελικά δεν ισχύει.

Στην εν λόγω  επιθεώρηση συμπεριλήφθηκαν συνολικά 17 μελέτες. Σ’ αυτές συμμετείχαν υπέρβαροι και παχύσαρκοι ενήλικες, οι οποίοι είχαν αναζητήσει βοήθεια, προκειμένου να ρυθμίσουν το βάρος τους. Στη μεγάλη τους πλειονότητα ήταν λευκές γυναίκες μέσης ηλικίας και, γι’ αυτό, κάποιες ομάδες του πληθυσμού είτε υπο-εκπροσωπούνταν, είτε δεν εκπροσωπούνταν καθόλου.

Σε πέντε από τις μελέτες της επιθεώρησης φάνηκε ότι το καθημερινό ζύγισμα ήταν αποτελεσματικότερο στο να βοηθά τους συμμετέχοντες να χάσουν και να διατηρήσουν βάρος. Σε δύο μελέτες το εβδομαδιαίο ζύγισμα είχε τα καλύτερα αποτελέσματα, ενώ στη μελέτη από τους Lally και συνεργάτες, εβδομαδιαίο και μηνιαίο ζύγισμα είχαν παρόμοια αποτελέσματα.

Συνολικά, οι 17 μελέτες έδειξαν ότι η καταγραφή του βάρους μάς οδηγεί:
• Είτε στο να αποφεύγουμε με επιτυχία να πάρουμε βάρος.
• Είτε στο να χάνουμε περισσότερο βάρος.
• Είτε στο να περιορίζεται μια ενδεχόμενη ανάκτηση βάρους.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι το να ζυγιζόμαστε μόνοι μας μπορεί να μας επηρεάσει θετικά.

Στο δεύτερο μέρος της επιθεώρησης δεν υπήρξαν στοιχεία που να δείχνουν ότι η συχνή καταγραφή του σωματικού βάρους έχει αρνητικές συνέπειες στην ψυχολογία. Αντίθετα, όσο περισσότερες οι μετρήσεις, τόσο πιο ικανοποιημένοι ένιωθαν οι συμμετέχοντες για την εμφάνισή τους, ακολουθώντας το πρόγραμμα με όλο και λιγότερες παρεκκλίσεις.
Επίσης, φάνηκε να βελτιώνεται η ικανότητά τους να αντιστέκονται στον πειρασμό να φάνε κι άλλο, ενώ τα καταθλιπτικά συμπτώματα υποχώρησαν. Το ίδιο συνέβη και στην τάση τους να “κολλάνε” σε ζητήματα βάρους και εικόνας του σώματος. Τελικά, οι συμμετέχοντες είδαν την αυτο-παρακολούθηση του βάρους τους ως κάτι εύκολο και χρήσιμο.