Μια ομάδα από επιστήμονες προσπάθησε να διερευνήσει αν υπάρχει δόση αλήθειας πίσω από τις φράσεις «μου κόπηκε το αίμα» ή «πάγωσε το αίμα μου» που χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες από διάφορους λαούς σε διάφορες γλώσσες για να περιγράψουν τον φόβο.
Ο καθηγητής Banne Nemeth του Ιατρικού Κέντρου του πανεπιστημίου του Leiden στην Ολλανδία, μαζί με ομάδα ιατρών, έκαναν μια έρευνα τα πορίσματα της οποίας παρουσιάστηκαν πρόσφατα σε ιατρικά περιοδικά.
Στο ερευνητικό τους πείραμα συμμετείχαν 24 υγιείς εθελοντές ηλικίας κάτω των 30 ετών, που μοιράστηκαν σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα παρακολούθησε πρώτα την ταινία τρόμου Insidious και μετά το ντοκιμαντέρ A Year in Champagne, ενώ η άλλη ομάδα είδε τις δύο ταινίες με την αντίθετη σειρά (πρώτα το ντοκιμαντέρ και μετά την ταινία τρόμου). Όλοι οι συμμετέχοντες δεν είχαν ιδέα για το περιεχόμενο των 2 φιλμ.
Η ιατρική ομάδα των ερευνητών έπαιρνε δείγμα αίματος 15 λεπτά πριν την προβολή και 15 λεπτά μετά την ολοκλήρωση της προβολής της κάθε ταινίας, ενώ οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να συμπληρώσουν και ένα ερωτηματολόγιο με το οποίο θα περιέγραφαν τα επίπεδα φόβου που βίωσαν.
Η ανάλυση των δειγμάτων αίματος έδειξε σημαντική αύξηση της πηκτικής πρωτεΐνης παράγοντας VIII, μετά την θέαση της ταινίας τρόμου και καμία άλλη βιοχημική αλλαγή στο αίμα.
Θέλοντας να ερμηνεύσουν τα ευρήματά τους διατύπωσαν την θεωρία πως ο οργανισμός όταν δει ένα τρομακτικό θέαμα, αρχίζει να προετοιμάζεται για πιθανό τραυματισμό και αυξάνει αυτόματα τη δυνατότητα πήξης του αίματος ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει μια πιθανή αιμορραγία από κάποια πληγή που θα προκαλέσει η όποια απειλή.