Ο ήρωας της Patricia Highsmith ετοιμάζεται να κάνει το τηλεοπτικό του ντεμπούτο.
Ενώ η κινηματογραφική διασκευή του «Carol» από τον Todd Heinz έγινε δεκτή με ενθουσιασμό στο πρόσφατο Φεστιβάλ Καννών (και πιθανότατα θα έχει έντονη παρουσία στα επόμενα Όσκαρ), ένα ακόμα σχέδιο βασισμένο στο έργο της Patricia Highsmith ετοιμάζεται να μπει σε εφαρμογή, αυτή τη φορά με προορισμό τη μικρή οθόνη, κάτι που μας κάνει να αναρωτιόμαστε απλά πώς και κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ακόμα.
Εξήντα χρόνια από τη γέννηση του πιο διάσημου χαρακτήρα της Highsmith, οι εταιρείες Television 360 και Endemol Shine Studios και ο εκδοτικός οίκος Diogenes συμμαχούν με στόχο να μεταφέρουν στην τηλεόραση τα πέντε βιβλία της αμερικανίδας συγγραφέα με ήρωα τον Tom Ripley. Δεδομένου ότι ένας εκ των εμπλεκόμενων παραγωγών, ο Γκάιμον Κάσαντι του Television 360, είναι παραγωγός στο «Game of Thrones», δεν θα μας έκανε εντύπωση αν το πρότζεκτ έβρισκε στέγη στο HBO ή σε ένα ανάλογου βεληνεκούς καλωδιακό κανάλι.
Προς το παρόν, προτού αναζητήσουν αγοραστή για τη νέα αυτή τηλεοπτική σειρά, οι υπεύθυνοι βρίσκονται εις άγραν ενός πρωτοκλασάτου σκηνοθέτη ή σεναριογράφου, καθώς και του ηθοποιού που θα υποδυθεί τον Ripley. Και κάτι μας λέει, πως με τα υψηλά στάνταρ που κυριαρχούν στην αμερικανική τηλεόραση αυτή τη στιγμή, δεν θα δυσκολευτούν να εξασφαλίσουν τους κατάλληλους συνεργάτες, καθώς το σχέδιο έχει όλες τις προδιαγραφές για να εξελιχθεί σε κάτι πολύ φιλόδοξο, που θα δικαιώσει την πένα και τον ιδιόμορφο ήρωα της Highsmith.
Γραμμένα στο διάστημα μεταξύ 1955 και 1991, τα βιβλία του Ripley («Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ», «Ο Ρίπλεϊ κάτω απ’ το χώμα», «Το παιχνίδι του Ρίπλεϊ», «Το αγόρι που ακολουθούσε τον Ρίπλεϊ» και «Ο Ρίπλεϊ σε βαθιά νερά») σύστησαν στο κοινό και εξέλιξαν σταδιακά έναν εξαιρετικά σύνθετο και αμφιλεγόμενο χαρακτήρα χωρίς αναστολές, που δοκίμαζε διαρκώς τις προσδοκίες και τα όρια των αναγνωστών. Απατεώνας και κατά συρροή δολοφόνος, ένας μπον βιβέρ του εγκλήματος και των μεταμορφώσεων ο οποίος εισέβαλε στην υψηλή κοινωνία υιοθετώντας τις ταυτότητες των θυμάτων του, ο Ripley αποτέλεσε ιδανικό όχημα για τη Highsmith προκειμένου να εξερευνήσει τα όρια της ηθικής και τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης, στοιχεία ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και οργανικά στο έργο της συγγραφέα.
Αν και η ίδια η Highsmith δεν έτρεφε ιδιαίτερη εκτίμηση για το κινηματογραφικό μέσο, το έργο της πρόσφερε πρώτης τάξεως υλικό για μερικές συναρπαστικές διασκευές. Πρώτος απ’ όλους, ο μέγας Άλφρεντ Χίτσκοκ μετέφερε στο σινεμά το πρώτο της μυθιστόρημα «Ο άγνωστος του εξπρές» (1951), ο γάλλος ομόλογός του, Κλοντ Σαμπρόλ, έδωσε κινηματογραφική ζωή στο «The Cry of the Owl» (1987), ενώ πιο πρόσφατο παράδειγμα, το περσινό «Τα δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου» γυρίστηκε στη χώρα μας, αλλά συνάντησε μάλλον χλιαρή υποδοχή από τους κριτικούς. Από την άλλη, οι περιπέτειες του Ρίπλεϊ είχαν την τύχη να γνωρίσουν αρκετά ενδιαφέρουσες κινηματογραφικές ενσαρκώσεις.
«Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ» διασκευάστηκε από τον Ρενέ Κλεμάν ως «Γυμνοί στον ήλιο» (1960), με τον Αλέν Ντελόν ως Ρίπλεϊ, αλλά και από τον Άντονι Μινγκέλα στο ομώνυμο φιλμ του 1999, με πρωταγωνιστή τον Ματ Ντέιμον, ενώ «Το παιχνίδι του Ρίπλεϊ» διασκεύασε ο Βιμ Βέντερς στον «Αμερικανό φίλο» (1977), με τους Ντένις Χόπερ και Μπρούνο Γκαντζ, και η Λιλιάνα Καβάνι στην ομώνυμη ταινία του 2002, με Ρίπλεϊ τον Τζον Μάλκοβιτς. Ωστόσο, ποτέ κάποιος δημιουργός ή ηθοποιός δεν συμμετείχε σε πάνω από μία ταινία, και αυτή θα είναι η πρώτη φορά που τα πέντε βιβλία θα βρεθούν να προσεγγίζονται ενιαία.