Τα 5 βιβλία της εβδομάδας που αξίζει να διαβάσετε

1. "Αγριόπαπιες πετούν ανάστροφα" από τις εκδόσεις Αίολος

Γνωστός για τα κωμικοσοβαρά μυθιστορήματά του -"διανοουμενίστικα" και "αντιδιανοουμενίστικα" ταυτόχρονα- ο Τομ Ρόμπινς έχει εκδώσει και μερικά σύντομα κείμενα· ταξιδιωτικά άρθρα, δοκίμια και σχόλια για ηθοποιούς, μουσικούς, σεξοβόμβες και διανοητές, που έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά, καθώς και μια σειρά, αδημοσίευτα τα περισσότερα, ποιήματα. Το "Αγριόπαπιες πετούν ανάστροφα", μια πλούσια ανθολογία που συγκεντρώνεται για πρώτη φορά, αποτελεί μια σπάνια επισκόπηση της εκλεκτικής ευαισθησίας ενός συγγραφέα, που αυτοπεριγράφεται ως "ρομαντικός ηδονιστής του Ζεν" και "αδέσποτο σκυλί στις τραπεζαρίες της κουλτούρας".  Τα μικρά κείμενα του Ρόμπινς άλλοτε υμνούν το ροκ των Doors, άλλοτε αποπολιτικοποιούν την "Γκουέρνικα" του Πικάσο, άλλοτε θρηνούν για το ανγκστ της σύγχρονης λογοτεχνίας και άλλοτε τους τρέχουν τα σάλια για ένα σάντουιτς με ντομάτα ή ένα είδος γυναίκας, της "σερβιτόρας-ιδιοφυΐας". Συχνά έχουν τα χαρακτηριστικά που βρίσκουμε στα μυθιστορήματά του: ευφάνταστο πνεύμα, μια εύθυμη αναιδή αδιαφορία για τις συμβάσεις, έναν γλυκά πρόστυχο ερωτισμό, μυστικιστική και έντονα παρατηρητική ματιά και απέραντη αγάπη για τη γλώσσα.

2. "Ο άνθρωπος που έτρωγε πολλά" από τις εκδόσεις Πατάκη 

ένα βιβλίο με προσωπικές ιστορίες καθημερινής παραφροσύνης, ακρότητας και αθεράπευτου πάθους -- με το φαΐ, το ποτό, τα βιβλία, τον έρωτα. Aληθινά παραμύθια πίσω από τα κάγκελα, αλλά και μπροστά από αυτά, εκεί όπου λικνίζονται ή αιωρούνται μικροί γοργόνοι, μεγάλες ρουφιάνες, αλλεργικοί στο χρήμα, κατά φαντασίαν ετοιμοθάνατοι, γεννημένοι τύφλα, ηλίθιοι και e-λίθιοι, άνθρωποι που μεταμορφώνονται σε γουρούνια και το αντίστροφο, έντομα από το Κολωνάκι ή τα Εξάρχεια, καλοθελητές που παραδίδουν μαθήματα ερωτικών στάσεων και παθήματα ανατομίας, παραδιδόμενοι στη ζούγκλα της πραγματικότητας, που κάθε τόσο έρχεται για να μας δέσει φιόγκο την καρδιά μας, και μοναχά το γέλιο μπορεί να μας τον λύσει. Γιατί τίποτα δεν είναι πιο πολύτιμο, πιο ιαματικό για την ψυχή, από το γέλιο: ό,τι κι αν το προκαλεί, είναι η ύψιστη στιγμή αγάπης για τη ζωή -- για τις σκοτεινές αλλά και τις φωτεινές πτυχές της.

3. "Η Κάδμω" από τις εκδόσεις Κέδρος

Η Κάδμω (1972) είναι το κύκνειο άσμα της Μέλπως Αξιώτη (1903-1973), στο οποίο καταγράφεται η αγωνία της εξόριστης κεντρικής ηρωίδας να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη της γλώσσας και της πατρίδας της. Το εμβληματικό αυτό έργο είναι ένας πικρός απολογισμός ζωής της συγγραφέως: τα παιδικά χρόνια στη Μύκονο, τα προπολεμικά χρόνια στην Αθήνα, η εποχή που πρωτογράφει λογοτεχνία, η Κατοχή, τα δύσκολα χρόνια της εξορίας, η χαρά της επιστροφής και η επακόλουθη απογοήτευση, η μοναξιά, η ιλιγγιώδης αίσθηση του τέλους. Στον συγκινητικό αυτό λόγο εις εαυτόν, πολλοί από τους ήρωες που εμφανίζονται στα προηγούμενα βιβλία της Αξιώτη συντροφεύουν την Κάδμω στη μοναξιά της. Το ίδιο το κείμενο ανοίγει ένα μαγικό παράθυρο στο γίγνεσθαι της αφήγησης, ενώ μέσα από μια ελεύθερη όσο και συναρπαστική γραφή η συγγραφέας συναντά τα προπολεμικά έργα της και αναστοχάζεται τη ζωή της.

4. "Γλυκά χαράζουν οι άγριες νύχτες" από τις εκδόσεις Λιβάνη

Ένα μοναδικό ψυχογράφημα για απαιτητικούς αναγνώστες. Η Νόρα έζησε μια συνταρακτικά αλλόκοτη ζωή. Μια διαδρομή στα όρια της χαράς και της παράνοιας που γεννά ο έρωτας και η μέθη της επιθυμίας να μη μείνει όνειρο η ζωή. Η Φωτεινή Ναούμ, η οποία είναι η συγγραφέας του βιβλίου, δεν τη ενδιαφέρει αυτό που φαίνεται σε πρώτη φάση. Τοποθετεί ακριβοδίκαια τις ψηφίδες της ιστορίας της, βάζει τα κομμάτια που θέλει όπου τα θέλει εκείνη, μόνο και μόνο για να τα ανατρέψει όλα από τη μέση της ιστορίας περίπου. «Δεν έχει σημασία αν αυτή τη μία ζωή σου την πορεύεσαι με τόλμη ή αρετή. Δεν έχει σημασία αν πρυτανεύει η λογική, η παρορμητικότητα ή κάτι άλλο ακαθόριστο, δύσκολο ακόμη και σ’ εσένα να το καταλάβεις. Σημασία έχει, έστω και αργά, ν’ ανακαλύψεις πώς θέλεις να ζεις και να το υποστηρίζεις με πάθος», γράφει προς το τέλος του βιβλίου.

5. "Το μάτι του βοριά" από τις εκδόσεις Ψυχογιός

Ένα ιδιαίτερο βιβλίο της Χρυσηίδας Δημουλίδου που αγγίζει τρία μεγάλα θέματα: 1. τον τρόπο με τον οποίο η παιδική ζωή ενός ατόμου στιγματίζει τη μελλοντική του πορεία ως ενήλικο άτομο, 2. την απομυθοποίηση των δεκαετιών που στην Ελλάδα κυριαρχούσε ο πλούτος, η διασκέδαση, το "φαίνεσθαι" και η ανάγκη για απόκτηση υλικών αγαθών, 3. την ευαισθητοποίηση για ένα σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα, το ΑΙDS. Το βιβλίο έχει μία γλώσσα ωμή, ρεαλιστική και σύγχρονη. Η ιστορία του Δάμου αποτυπώνεται στο χαρτί, μέσα από την προσωπική του αφήγηση, έτσι ακριβώς όπως θα έπρεπε να είναι. Είναι ένας άντρας ωμός, ειλικρινής με τον εαυτό του, που έχει θεσπίσει κανόνες που ακολουθεί απαραβίαστα στη ζωή του. Ζει τη ζωή του στα άκρα και τα πάθη του με όλη του τη δύναμη, ακόμα κι αν αυτά απειλούν να τον καταστρέψουν!