Βρίσκεται κοντά στις όχθες του ποταμού Nidd, στο Knaresborough, στο North Yorkshire, και για αιώνες θεωρούνταν μια «μαγική» και «διαβολική» πηγή που είχε τη δύναμη να πετρώνει τα πάντα.
Στην βικτωριανή Αγγλία, οι κάτοικοι πίστευαν πως την συγκεκριμένη πηγή την είχε καταραστεί ο διάβολος, γιατί το σχήμα του βράχου, μοιάζει λίγο με κρανίο και φοβόντουσαν να ακουμπήσουν το νερό της γιατί πίστευαν πως θα τους κάνει να πετρώσουν, όπως όλα τα άλλα πράγματα που έβλεπαν να πετρώνουν κάτω από τις σταγόνες της πηγής που έγλυφαν τον τρομακτικό βράχο: από πουλιά, μέχρι φύλλα. Οι πιο τολμηροί άφηναν επίτηδες αντικείμενα τα οποία όντως πέτρωναν ύστερα από λίγες εβδομάδες, ενισχύοντας έτσι τον θρύλο. Μάλιστα κάποια από αυτά υπάρχουν ακόμα και σήμερα (όπως ένα βικτωριανό ανδρικό καπέλο και ένα γυναικείο καπέλο από τις αρχές του 1800 που και τα δύο έχουν πετρώσει) τα οποία κρέμονται δίπλα σε σύγχρονα «πετρωμένα» αντικείμενα όπως αρκουδάκια και κατσαρόλια.
Πριν την Βικτωριανή εποχή όμως οι κάτοικοι δεν το φοβόντουσαν, αντίθετα πίστευαν πως το νερό είχε ιαματικές ιδιότητες όπως αναφέρει και ένας ιστορικός σε κείμενό του το 1538. Όμως όλα αυτά άλλαξαν μετά το 1588. Πιθανά αυτό να οφείλεται και στο γεγονός πως τότε γεννήθηκε σε μια σπηλιά ακριβώς δίπλα στην πηγή η κόρη μιας τοπικής πόρνης. Το μωρό ήταν τόσο άσχημο και είχε τέτοιες δυσμορφίες ου οι ντόπιοι πίστεψαν πως ο πατέρας του ήταν ο ίδιος ο διάβολος. Μάλιστα θεώρησαν πως το κορίτσι μεγαλώνοντας έγινε μάγισσα, η Mother Shipton, που μπορούσε να προβλέψει το μέλλον και έκανε τρομακτικές προφητείες. Εικάζεται πως είχε προβλέψει την μεγάλη φωτιά του Λονδίνου το 1666, την ήττα της ισπανικής αρμάδας ακόμα και την ανακάλυψη των κινητών τηλεφώνων. Το 1630 ο βασιλιάς Κάρολος πούλησε ένα μέρος του δάσους που περιείχε και την πηγή σε έναν τοπικό ευγενή τον Sir Charles Slingsby, ο οποίος όταν κατάλαβε πόσο πολύ συζητιόνταν η πηγή, άρχισε να χρεώνει τους επισκέπτες που ήθελαν να δουν την μυστηριώδη πηγή από κοντά και στην ουσία είναι ο πρώτος που την ανέδειξε σε τουριστική ατραξιόν, κάτι που ισχύει μέχρι και σήμερα. Βέβαια πλέον το μυστήριο έχει λυθεί, από τους επιστήμονες που αναλύοντας το νερό της πηγής βρήκαν πως έχει τόσο μεγάλη περιεκτικότητα σε άλατα που είναι ακατάλληλο για πόση ενώ αυτά τα άλατα είναι υπεύθυνα για την κρούστα – πέτρας που σχηματίζεται πάνω στα αντικείμενα (περίπου όπως σχηματίζονται οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες, αλλά σε πολύ πιο σύντομο χρόνο λόγω της μεγάλης συγκέντρωσης αλάτων). Πάντως η πηγή παραμένει και σήμερα αξιοθέατο και πολλοί τουρίστες σπεύδουν να την δουν από κοντά και να αφήσουν και αυτοί κάποιο αντικείμενο να πετρώσει και μάλιστα πολλοί επιστρέφουν ύστερα από καιρό για δουν αν όντως πέτρωσε. Συνήθως τα μεσαίου μεγέθους αντικείμενα πετρώνουν σε διάστημα μεταξύ 8 και 12 μηνών.