Συγκίνησε τους πάντες ο Μαυρίδης όταν μίλησε για το θάνατο της σκυλίτσας του

Ο παρουσιαστής μιλώντας στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου είπε τα ακόλουθα, αρχικά για τη σύντροφό του:

«Όταν πάρεις την απόφαση ότι πρέπει να είσαι με έναν άνθρωπο γιατί τον αγαπάς και τον θέλεις για σύντροφό σου, λες ότι θα συνεχίσετε μαζί, στην πορεία έρχονται όλα τα υπόλοιπα,  Δεν πίστευα απλά ποτέ ότι θα ζήσω με μια γυναίκα την υπόλοιπη ζωή μου», είπε για τη σύντροφό του και πρόσθεσε:

«Η συγκατοίκηση, η συντροφικότητα και όλα αυτά ήρθαν στην πορεία της ζωής μου, όπου και μου το έβγαλε ο άνθρωπός μου και έτσι προχώρησα στην πρόταση. Όταν της έκανα την πρόταση γάμου νόμιζε πως η κάμερα έγραφε για τα γυρίσματα της εκπομπής, καλά πήγε όμως. Είμαστε μαζί 2,5 χρόνια».

Οι δύσκολες ώρες με τον κορωνοϊό

«Το πέρασα λίγο δύσκολα, με ζόρισε πολύ όταν αρρώστησα. Έχει περάσει λίγο παραπάνω από ένας χρόνος. Πήρα μετά κιλά λόγω της κορτιζόνης, με ζόρισε πάρα πολύ. Κάθισα μία εβδομάδα στο νοσοκομείο, βγήκα, μετά ξαναμπήκα για δεύτερη φορά», εξομολογήθηκε.

«Τη δεύτερη φορά μπήκα φασκιωμένος, μόνο τα μάτια φαίνονταν, για να μη με ξαναδούν, ξαναμαθευτεί και έχουμε πάλι. Όποιος αρρώσταινε τον έβριζαν, τότε ήταν πολύ της μόδας. Ήρθε το ασθενοφόρο και με πήρε γιατί είχα κάτι επιπλοκές», συνέχισε.

Οι τελευταίες στιγμές με την Μόλυ

Επίσης, ο Γιώργος Μαυρίδης μίλησε για την σκυλίτσα του, Μόλυ, που δεν βρίσκεται πια στη ζωή: «Ήταν 15 χρονών και τα τελευταία χρόνια βλέπαμε ότι είχε βαρύνει, δεν άκουγε και δεν έβλεπε καλά και για τον λόγο αυτό δεν ήθελα να την ταλαιπωρώ με φωτογραφίες και βίντεο για τα social media. Με πλήγωνε αυτό που έβλεπα, είχα προετοιμαστεί για την απώλειά της, αλλά όσο και να έχεις προετοιμαστείς δεν μπορείς να είσαι ήρεμος και να σου βγει η αντίδραση που θα ήθελες».

«Έχω πλέον και την Τσίχλα μαζί μου (σκυλίτσα) Όταν η Μόλυ ήταν στα τελευταία της ήμουν στο εξωτερικό για γυρίσματα και συγκεκριμένα στην Ρώμη για μια άλλη παραγωγή που έκανα. Με παίρνει η Κρίστη ένα πρωί και μου λέει ότι η Μόλυ δεν αναπνέει καλά. Αμέσως με πήρε με βίντεο κλήση να τσεκάρω, κάλεσα στον κτηνίατρο, ενεργοποιήθηκαν αμέσως όλοι.

Στις 6 το απόγευμα ήμουν πίσω στην Θεσσαλονίκη και σε όλο το ταξίδι μέσα μου έλεγα: “Σε παρακαλώ, κράτα να σε χαιρετήσω, κράτα, μην μου το κάνεις αυτό”.

Δεν θα μπορούσα να συγχωρήσω τον εαυτό μου ότι έφυγα για δυο μέρες και δεν θα μπορούσα να ήμουν δίπλα της στην τελευταία της ανάσα. Και τελικά όντως νιώθω ότι με περίμενε. Μόλις με είδε, την αγκάλιασα και έκανα ότι μπορούσα, μέχρι και μετάγγιση αίματος. Στο τέλος δεν τα καταφέραμε, η μάχη ήταν άνιση για να παλεύει το ζώο».