Μετά τη σύλληψη του Δημήτρη Λιγνάδη και το βαρύ κατηγορητήριο εις βάρος του, πολλοί επώνυμοι έχουν αρχίσει να αναφέρουν πως και οι ίδιοι γνώριζαν πρόσωπα που σχετίζονταν με το γνωστό ηθοποιό και σκηνοθέτη.
Ήδη σήμερα το πρωί η τραγουδίστρια Ελένη Δήμου, δήλωσε πως γνώριζε προσωπικά ένα πρόσωπο που ίσως υπήρξε "θύμα" του γνωστού ηθοποιού, ενώ σε ανάλογες δηλώσεις προέβη σήμερα στην εκπομπή της Κατερίνα Καινούργιου και η ηθοποιός Άριελ Κωντσαντινίδη, στον απόηχο της πρόσφατης συνέντευξής της, που δημοσιεύτηκε σε περιοδικό και στην οποία η Άριελ αναφέρει περιστατικά παρενόχλησης που βίωσε η ίδια από πολύ τρυφερή ηλικία.
Συγκεκριμένα η ηθοποιός αποκάλυψε πως στα 9 της χρόνια ένας βοηθός σκηνοθέτη την είχε πιάσει και την είχε φιλήσει στο στόμα αλλά σήμερα έκανε μια ακόμη αποκάλυψη για τον Δημήτρη Λιγνάδη.
«Είμαι στο παιδικό θέατρο από τεσσάρων χρόνων. Πάντα έλεγα και ήθελα να δείχνω μεγάλη, άρα η δύναμη και η ψυχραιμία περίσσευε. Το είπα στον Στέφανο Ληναίο και με τρόμαξε το τράνταγμα που με έφερε στο πρόσωπό του και με φίλησε. Και τότε εκείνος απομακρύνθηκε από το θέατρο», είπε αρχικά η Άριελ Κωνσταντινίδη.
Και συνέχισε: «Έπειτα στην παράσταση “Εβίτα” συνέβη το ίδιο, αλλά τότε δεν το είπα. Ήταν μια παρόμοια κατάσταση. Πάλι είχα αυτό το τράβηγμα. Ήταν ένα πεταχτό φιλί. Ο πόνος στα μάγουλά μου είναι στη μνήμη μου. Πέρασαν χρόνια και αυτός ο άνθρωπος ήρθε να συνεργαστούμε σε μία παράσταση, αλλά επειδή εκεί υπήρχαν παιδιά το είπα. Και δεν συνεργαστήκαμε τελικά».
Ενώ, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Παλαιότερα υπήρχε η νοοτροπία ότι τίποτα δεν είναι πολύ σοβαρό. Επειδή ήμουν σε αυτόν τον χώρο από μικρή, πολλές φορές γονείς ξυλοκοπούσαν τα παιδιά για να δείξουν το ταλέντο τους. Είναι ένας χώρος επαγγελματιών. Κάποιοι γονείς ασκούσαν βία για να είναι τα παιδιά τους ήσυχα στα φώτα της δημοσιότητας. Γι’ αυτό μιλώ για παλαιότερα μυαλά και νοοτροπίες. Το μεγάλο απόστημα είναι η νοοτροπία που πρέπει να αλλάξει».
Για την υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη που κατηγορείται για κατά συρροή βιασμούς είπε: «Δεν γνωρίζω προσωπικά τον Δημήτρη Λιγνάδη ή τον πατέρα του. Είχα ακούσει όμως μια ιστορία στα 23 μου χρόνια από έναν νεαρό συνάδελφό μου ηθοποιό. Ήταν η ιστορία που μου είχε εμπιστευτεί από τότε που είναι έφηβος. Μάλιστα μετά την παράσταση βγαίναμε για καφέ στην Αθήνα και φοβόταν μην τον συναντήσει κάπου.
Εγώ ήμουν 23ων χρόνων και δεν πήγαινε το μυαλό μου σε παιδοφιλία. Πιο πολύ πήγαινε το μυαλό μου σε κάτι ρομαντικό και ερωτικό. Το παρουσίαζε σαν έναν έρωτα που τον καταπίεζε και τον παραβίασε τελικώς. Δεν ήμασταν τότε συνειδητοποιημένοι τότε. Δεν καταλάβαινα το μέγεθος της κατάστασης. Όταν είχαν γίνει όλα αυτά ο συνάδελφός μου ήταν ανήλικος».