Στα 34 χρόνια του, ο Κώστας Μαρτάκης παραμένει ένας από τους πιο γοητευτικούς τραγουδιστές και ένα από τα πιο όμορφα πρόσωπα στην ελληνική σόουμπιζ και συχνά δέχεται την ερώτηση αν σκοπεύει να παντρευτεί και να αποκτήσει δική του οικογένεια. Και τώρα σε νέα του συνέντευξη, ο Κώστας Μαρτάκης είπε πως έχει κάνει δύο γάμους πριν από πολλά χρόνια.
Φυσικά ο Κώστας Μαρτάκης αστειεύονταν, αφού οι γάμοι στους οποίους αναφέρθηκε έγιναν στα... παιδικά του χρόνια.
Συγκεκριμένα ο γνωστός τραγουδιστής και παρουσιαστής παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στη δημοσιότητα, στην εξωτερική του εμφάνιση, αλλά και τους… δύο γάμους που έχει κάνει!
Εχεις φτάσει κάποια στιγμή στα σκαλιά της εκκλησίας;
«Όχι, δεν έχω φτάσει ποτέ στα σκαλιά της εκκλησίας. Όμως, έχω παντρευτεί δυο φορές».
Τι εννοείς;
«Η μία ήταν στο νηπιαγωγείο και η άλλη στην Α’ Δημοτικού. Δύο διαφορετικά πρόσωπα, τη Ζωή και τη Φωτεινή. Στο νηπιαγωγείο είχε έρθει τότε η μάνα μου να με πάρει και της είπε η δασκάλα: “Μισό λεπτό, παντρεύεται”. Έχω παντρευτεί δύο φορές».
Η δημοσιότητα σ’ έχει φέρει σε δύσκολη θέση;
«Όχι, ποτέ. Καμιά φορά, όταν δεν είμαι πολύ καλά ψυχολογικά, μπορεί να αιστανθώ λίγο περίεργα, αλλά, από τη στιγμή που έχω αποφασίσει να απευθύνομαι στον κόσμο, να είμαι δικός τους, δεν έχω το δικαίωμα να νευριάζω, να κλείνομαι και να μη θέλω».
Υπήρξε κάποιο δημοσίευμα που σε ενόχλησε;
«Στην αρχή που με λέγανε «άφωνο», «ατάλαντο», «χοντρό», «στραβό», όλα αυτά, απλώς γέλαγα. Ήταν η εποχή που «κράζανε» πολύ: Δεν με ενοχλεί η αρνητική κριτική, γιατί ακόμα κι αυτή, μπορεί να έχει μέσα και μια δόση αλήθειας, μπορεί να με εξελίξει».
Σου έχει δημιουργήσει εμμονή η εικόνα σου;
«Καθόλου, ίσα-ίσα».
Επαναπαύεσαι στις δάφνες του ωραίου;
«Όχι, ξέρω ποιος είμαι, πώς είμαι, αλλά δεν μένω εκεί. Μπορεί να δω μια πολύ ωραία γυναίκα, αλλά , αν δεν μπορείς να συνεννοηθείς, να περάσεις όμορφα, να έχει χιούμορ, τι να το κάνεις; Και στις βιτρίνες έχει πολύ ωραίες κούκλες, με τέλειες αναλογίες, αλλά δεν μιλάνε. Εμπιστεύομαι. το ένστικτο μου, όχι τη λογική μου, η οποία πολλές φορές μ’ έχει μπερδέψει, το ένστικτό μου ποτέ. Το ακολουθώ, «κάτι» μου… μιλάει. Είμαι επιρρεπής στους φίλους μου, τα δίνω όλα γι’ αυτούς και θέλω συνέχεια να είμαι με κόσμο. Επιζητώ να έχω και την ησυχία μου, να κλείνομαι, να φορτίζω, να αναλύω τα πράγματα. Φοβάμαι όμως τη μοναξιά και αγαπώ να είμαι με κόσμο».